Հիշու՞մ եք Գյուրջինյան Դավիթին: Լեզվի կոմիտեի «լեգենդար» նախագահն էր: Այժմ Բրյուսովի անվան համալսարանի քառակի «լեգենդար» ռեկտորն է: Так вот.
Здравствуйте товарищ Гюрджинян !!!
Ո՞նց եք: Թեպետ, ո՞նց պետք է լինեք: Բրյուսովի համալսարանում հով լռված եք, եկամուտները բարձր, կյանքն ուրախ և «անվճար»:
Մե՞նք: Մենք շատ վատ ենք товарищ Гюрджинян: Արցախը չկա, TRIPP-ը հանձնեցին, կյանքը տխուր է և «վճարովի», եկամուտները ցածր, դուրսը` շոգ: Դա էլ մի կողմ: Գիտեք, չէ՞, հենց Լեզվի Կոմիտեից դուրս եկաք, այն սկսեց չաշխատել: Երբ Կոմիտեի նախագահն էիք «լավից վատից» աշխատում էր: Այժմ` չի աշխատում: 2025 թվականի ընթացքում ընդամենը 15 հայցադիմումն աշխատանք համարել չի կարելի: Այդպես չէր, որ Դուք սիրում էիք աշխատել, սակայն լավ դաստիարակություն ունեիք: Գիտեիք, որ առանց աշխատանքի գումար ստանալը լավ բան չէ: Ճիշտ է` կորոնավիրուսի ժամանակ փորձեցիք չաշխատել, սակայն ... Պարզվեց, որ կորոնավիրուսի ժամանակ Ձեր չաշխատածը, 2025 թվականի ընթացքում, Ձեր իրավահաջորդի աշխատածից ավելի շատ է:
Բացի դրանից` այժմյա Լեզվի կոմիտեն կարծես խորն ընդհատակում լինի: Չկա նախկին էնտուզիազմը, ժամանակները փոխվել են, մարդիկ ծուլացել: Մի խոսքով, Ձեզ հիշեցի товарищ Гюрджинян:
Հանկարծ Բրյուսովի համալսարանից դուրս չգաք: Ո՞վ գիտի, թե Ձեզանից հետո այնտեղ ինչ կլինի: Հա, մեկ էլ` որպեսզի չվնասեք ստամոքսը, երեկոյան ժամերին մի´ կերեք հում լոլիկ։
До свидания, товарищ Гюрджинян.
Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ